Wednesday, December 30, 2015

වෙනස් කථාවක් 2 කොටස.

 
   
ඒත් ඔය කියන තරම් සංයමයෙන් මට ඔය වැඩේ කරන්න ලැබුනේ නෑ. ටික කාලයක් යනකොට මම ඕකට ඇබ්බැහි උනා. ආතල් එක වැඩි උනා. මම බ්‍රා, පෑන්ටීස් වලම කැරි යවන්න පටන් ගත්තා. පෑන්ටියේ හුත්ත සෙට්වෙන තැනට පයියේ ටොපා තියාගෙන බ්‍රා එක ඉඹ ඉඹ පෑන්ටියේම කැරි යවන්න මම පුරුදු උනා. කොච්චර ඒ දේට ආසා කරාද කියනවා නම් සමහර දවස් වල එක දිගට දවස් දෙකක් තුනක් විතර ගෑණිටත් හුකන්නේ නැතුව ඉඳලා එකතු වෙන කැරි ස්ටොක් එකම පෑන්ටි වලට බ්‍රා වලට යවන්න මම පුරුදු උනා. එහෙම කරලා පුදුම වින්දනයක් මම ලැබුවේ. ඒත් කවදාවත් බ්‍රා පෑන්ටි ගෙදර ගෙනාවේ නෑ. අතේ ගහන හැම එකක්ම ඒ විදියටම කැරි පිටින් වැලේ වනලා ආවා. මට වැඩි දවසක් ඕක කරන්න උනේ නෑ. ටිකින් ටික වැලේ වනන පෑන්ටි අඩු උනා. උන්ට වැඩේ නෝන්ඩි උනා. කැරි ගෑවිච්ච පෑන්ටි තියෙනකොට උන්ට නොන්ඩි නොවී තියේවිද? බ්‍රා විතරක් වනන්න පටන් ගත්තා එයාලා. පෑන්ටි නැති තැන මම ඒවා වලත් කැරි යවන්න ගත්තා. උපරිම සති තුනක් යන්න ඇති. යට ඇදුම් වැලේ වනන එක සම්පූර්නයෙන්ම නැවතුනා. මගේ ආතල් කුඩේ කුඩු වෙලා ගියා. මොනා කරන්නද. ඉහගෙන කන්න ගියාම ඔහොම වෙනවාලු නේ. මාත් හිත හදා ගත්තා. ඒත් අම්මලා දූලා ටිකට තියන ආසාව අඩුවක්නම් උනේ නෑ. ගොඩක් දවසට උදේ පාන්දර මම පාන් ගේන්න කඩේ යනවා. කඩේ යන එනකොට ගේ ඇතුල හොඳට ස්කෑන් කරගෙන එනවා. කවුරු හරි එලියේ හිටියොත් ඇස්දෙකෙන් බලලා හුකන්න පුළුවන් තරමට බලාගෙන එනව. ගොඩක් වෙලාවට උදේ පාන්දර කඩේ යනකොට දුහුල් කලිසමක් තමයි හිතලාම ඇඳගෙන යන්නේ. පාන් අරගෙන ගෙදරට එනකොට අතුරු පාරෙන් හැරුන ගමන් සාක්කුව අස්සෙන් පයිය අල්ලලා ලාවට නග්ග ගන්නවා. ගේ ඉස්සරහින් එනකොට දුහුල් කලිසමෙන් ටෙන්ට් එක ගහලා වගේ පේන්න. ගෙදර ඉස්සරහා අතු ගගා හරි වැලේ රෙදි වන වන හරි හිටියොත් ටෙන්ට් එක ගැහිලා නිසා මට සුපිරි ආතල්. ඒ වැඩෙත් ටික දවසක් යනකොට නෝන්ඩි උනා. මම කඩේ ගිහින් එන වෙලාවට එලියේ හිටියත් එයාලා ගේ ඇතුලට ගියා. මාත් ඉතිං උලමා වගේ ගේ අස්ස බලාගෙන ගෙදර යනවා. වෙන මොනා කරන්නද? ඒ ගෙදර කිසි කෙනෙක් මම එක්කවත් වයිෆ් එක්කවත් කථා බහක් නෑ. මාත් එක්ක දවස් කීපයක් හින වෙලා කථා කරේ අංකල් කාරයා විතරයි. ඒත් අතේ ඇඟිලි ගානටත් වඩා අඩු ප්‍රමානයක්. එක දවසක් ඡන්ද ෆෝම් එක පුරවන්න උනා කියලා මම කීවා නේ. අන්කල් විතරක් ගෙදර උන්නු දවසක්. උන්දෑගේ කන්නාඩි දෙක කඩේ දාලා ඇවිත්. එදා තමයි වචන 05කට වඩා මාත් එක්ක කථා කරේ. ඒ ඇරෙන්න කිසි කෙනෙක් අපි එක්ක කථාවක් නෑ. ඔහොම කල් ගෙවුනා. මාස 02-03ක් යනකන් කිසිම දවසක බ්‍රා එකක්වත් පෑන්ටියක්වත් වැලක අමතක වෙලාවත් වැනුවේ නෑ. මාස 03-04ක් යද්දි මමත් ඔය බ්‍රා පෑන්ටි සීන් එක ටිකින් ටික අමතක වෙලා ගියා.

No comments:

Post a Comment